ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ




Άρθρο για τα Σπορ του Βορρά                                                                                    10/6/2005

         Ως προπονητής της κατηγορίας προπαίδων (γεν. 1992) και προτζούνιορ (γεν. 1997) είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος  από την έκβαση της αγωνιστικής χρονιάς, αφού οι στόχοι που τέθηκαν στην αρχή της χρονιάς πραγματοποιήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
            Η ομάδα του προτζούνιορ διδάχθηκε κυρίως τεχνικά στοιχεία με παιχνιώδη μορφή, ώστε οι «μπέμπηδες» να μυηθούν στον «βασιλιά των σπορ» και να είναι έτοιμοι του χρόνου για να πάρουν μέρος και σε πρωτάθλημα.
Η ομάδα του προπαιδικού τερμάτισε στην 1η θέση του πρωταθλήματος του 9ου ομίλου της Ε.Π.Σ.Μ.  μπροστά από τον Μαραθώνα και τον Αρη Θεσσαλονίκης, έχοντας μια ισοπαλία και μια ήττα σε σύνολο 18 αγώνων. Στο Πρωτάθλημα  Ακαδημιών Ποδοσφαίρου (Π.Α.Π), στο οποίο οι αγώνες διεξάγονται σε γήπεδα 5χ5, τερματίσαμε στην 1η θέση της Ανατολικής Περιφέρειας ως αήττητοι και ήμασταν «φιναλίστ» στον τελικό με ομάδα της Δυτικής Περιφέρειας. Κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα ταξιδέψαμε και λάβαμε μέρος σε ένα μικρό τουρνουά ποδοσφαίρου στην Ισπανία όπου και εκεί κατακτήσαμε επάξια την 1η θέση με αντιπάλους τις ακαδημίες ομάδων Β’ και Γ’ Εθνικής Ισπανίας.
Τα παραπάνω αποτελέσματα ήρθαν μετά από την κατάρτιση ενός 2ου επιστημονικού προγραμματισμού στις αρχές της προηγούμενης χρονιάς. Ένας προγραμματισμός που τον παρομοιάζω σαν ένα ισόπλευρο τρίγωνο με κέντρο τους νεαρούς αθλητές και κορυφές του τριγώνου: α. Επιστημονική Προπόνηση – Αγώνες β. Ψυχολογία – Φιλοσοφία γ. Διατροφή και Αθλητική Ζωή.
Η προπόνηση ήταν δομημένη σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες μεθόδους προπόνησης της διεθνούς βιβλιογραφίας και της απαιτήσεις της ελληνικής πραγματικότητας. Στους αγώνες συμμετείχαν όλα τα παιδιά και με ισάξιο χρόνο συμμετοχής.
Ανέλαβα το ρόλο για την ψυχολογική προετοιμασία κάθε αθλητή, ώστε να μεγιστοποιήσω την απόδοση των αθλητών και της ομάδας. Τα παιδιά διδάχτηκαν και υιοθέτησαν την Αιδώ, δηλαδή ευγένεια, σεβασμό, τιμιότητα και μετριοφροσύνη, όπως οι αθλητές στην αρχαία Ελλάδα. Σε αντιδιαστολή με τα παραπάνω, δυστυχώς, γίναμε πολλές φορές μάρτυρες αντιαθλητικής και βάναυσης συμπεριφοράς από προπονητές και παράγοντες που δηλώνουν μάλιστα «επαγγελματίες». Δεν είναι δυνατόν να ζητούν από τα παιδιά να κάνουν έξυπνο-σκόπιμο φάουλ, αφού υπάρχει ο κίνδυνος στο μέλλον να κάνει το έξυπνο-σκόπιμο φάουλ στη ζωή του και τότε θα καταλάβει ότι δεν ήταν και τόσο έξυπνο, αλλά τότε θα είναι αργά… Άποψη μας είναι ότι οι «εξαπατητές» στο χώρο του αθλητισμού τον μολύνουν και πρέπει να πάρουν κόκκινη κάρτα, δηλαδή να αποβληθούν.
Τέλος, έδωσα εξειδικευμένα προγράμματα διατροφής στα παιδιά με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και σαφείς οδηγίες-συμβουλές για υγιεινό τρόπο ζωής και αθλητικής νοοτροπίας.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου