Συγκρούσεις χωρίς αντίκρυσμα

Του Χάρη Τσιόκα

Με αφορμή τις συγκρούσεις στα εσωτερικά των κόμματων, και τις εικόνες μιας «σπαρασσόμενης κεντροαριστεράς», που κυριαρχούν αυτή τη περίοδο στην ενημέρωση μας , προβάλλεται ο κίνδυνος μιας ενδεχόμενης διάσπασης των κομμάτων ως αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων.

Έχοντας υπ όψιν αυτή τη πραγματικότητα, που κατά κύριο λόγο αφορα το ΠΑΣΟΚ ,θα ήθελα να φέρω στην επιφάνεια της δημοσίας συζήτησης ,το θεμα, οτι τοσο η παγκόσμια εμπειρία οσο και η πολιτική ιστορία ορίζουν το περιεχόμενο της εννοIας “διάσπαση”!

Το πρώτο που πρέπει να υπογραμμίσει κανεις είναι, ότι η πολιτική ιστορία κάνει σαφή διάκριση ανάμεσα στις έννοιες της διάσπασης και του διαχωρισμού δηλαδη της διαγραφής στα κόμματα !

Η διάσπαση ορίζεται ως σχίσμα , δηλαδή ρήξη της πολίτικης ,κοινωνικής και οργανωτικής σχέσης που έχει ένας φορέας, η μια ηγετική ομάδα, με ένα κοινωνικο τμήμα η ενα σύνολο δυνάμεων ,διαφοροποιηση δηλαδη των πολιτικων επιδιώξεων και της αποστολης του κομματος απο το σκοπο που ιδρυθηκε !

Μ αυτή την έννοια αποκτά επικαιροτητητα η αποστροφη δηλωσης στελεχους με ριζες στην ιδρυτικη ταυτοτητα του ΠΑΣΟΚ οταν στο συνεδριο θυμιζε πως “δεν ανηκει σ εμας το πασοκ αλλα εμεις ανηκουμε σ αυτο “θυμιζοντας την υποχρεωση της προσθεσης και οχι της αφαιρεσης στους σκοπους του!

Επειδή η αντιπαράθεση αυτών των ήμερων, στα ηγετικά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ, δεν εγείρει από καμία πλευρά, ούτε θέματα ιδεολογίας και αξίων σε σχέση με τον νεοφιλελευθερισμό, ούτε πολιτικής που ώστε να επαναδιατυπώνει αξιώσεις αλλαγών σε σχέση με τις ασκούμενη πολιτική, πολύ δε περισσότερο θέματα που αφορούν τις κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες , που η ιδρυτική του μήτρα το αυτοπροσδιοριζει στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού, η επίκληση του κίνδυνου μιας ενδεχόμενης “διάσπασης” δεν θα βρίσκει ούτε κοινωνικό ούτε πολιτικό αντικρίσμα!

Τα προβλήματα αυτού του ειδους αντιπαράθεσεων, είναι εσωτερικά-οργανωτικά και η ενδεχόμενη κατάληξη της διαφωνίας δεν είναι η διάσπαση –γιατί απουσιάζει το ιδεολογικό πολιτικό και κοινωνικό στοιχειό –αλλά η ενδεχόμενη διαγραφή στη βάση των εσωτερικών συσχετισμών.

Με τα προηγούμενα σε καμία περίπτωση δεν θέλω να αγνοήσω, ότι το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια κορύφωσε μια ρήξη δηλαδή διάσπαση στις σχέσεις του με τις κοινωνικές δυνάμεις που συγκροτούσαν την αυτόνομη στρατηγική του και την οργανωτική του αυτοτέλεια!Δηλαδή το πυρήνα του.

Γεγονός που αποτυπώθηκε στις τελευταίες εκλογές και με φθίνοντα τρόπο καταγράφεται πλέον και στις δημοσκοπήσεις.

Σε προηγούμενα άρθρα έχω διατυπώσει τις κρίσεις και προτάσεις μου για την διέξοδο!

Όμως κρίνω αναγκαίο με αφορμή τις πρόσφατες «εσωτερικού χαρακτήρα αντιπαραθέσεις, στο ΠΑΣΟΚ, να πω ότι κοινωνικά και πολιτικά, όπως λέει και πρόσφατο “νεανικό” διαφημιστικό σποτ: «δεν είναι αυτό το θέμα»!

Γιατί οι συγκρούσεις για να έχουν αντίκρυσμα πρέπει να απαντούν στα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία και τον χώρο της δημοκρατικής παράταξης