Από δικηγόρος, κλητήρας

του Πάσχου Μανδραβέλη...

Είναι γελοίο, αλλά όχι αστείο. Ταυτόχρονα είναι μικρό, αλλά και συνάμα σοβαρό διότι δείχνει ότι το πολιτικό προσωπικό συστηματικά κοροϊδεύει όχι μόνο τους εταίρους, αλλά και τους ανέργους και την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της.

Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οπως επισημαίνει με επιστολή του στην «Κ» ο δικηγόρος Πειραιώς κ. Σταύρος Γ. Μαυρομάτης με το άρθρο 3 του ν. 2318/1995 οριζόταν ως προσόν για τον διορισμό δικαστικών επιμελητών (δηλαδή δικαστικών κλητήρων) το απολυτήριο Λυκείου ή άλλης ισότιμης σχολής και να έχει συμπληρώσει ετήσια άσκηση σε δικαστικό επιμελητή (εξάμηνη αν ο υποψήφιος ήταν απόφοιτος νομικής). Γινόταν σχετικός διαγωνισμός κι όσοι επιτύγχαναν διορίζονταν από το υπουργείο Δικαιοσύνης δικαστικοί κλητήρες σε κάποιο πρωτοδικείο. Το επάγγελμα ήταν κλειστό μόνο γεωγραφικά με την έννοια ότι ένας δικηγόρος της Θεσσαλονίκης θα έπρεπε να βρει δικαστικό κλητήρα του Κιλκίς αν έπρεπε να επιδοθεί ένα έγγραφο στην περιοχή.

Το «σωτήριο» έτος 2012 -τότε που γινόταν ο οργασμός για να ανοίξουν τα επαγγέλματα και να βαδίσει η χώρα στον δρόμο της ανάπτυξης- πέρασε ένας τερατώδης σε μέγεθος νόμος: 330 άρθρα που καταλαμβάνουν στην εφημερίδα της κυβέρνησης 249 σελίδες (ΦΕΚ Α 86/11.4.2012). Με αυτό τον νόμο αντί να ανοίξει το επάγγελμα σε ό,τι αφορά τους γεωγραφικούς περιορισμούς έκλεισε περαιτέρω. Με την παράγραφο 10 του άρθρου 326 ορίζεται πλέον ότι ο υποψήφιος δικαστικός επιμελητής απαιτείται να είναι «πτυχιούχος Νομικής Σχολής ημεδαπού πανεπιστημίου ή ισότιμου αλλοδαπού, αναγνωρισμένου από τον νόμο». Το αποτέλεσμα του τραγέλαφου, γράφει ο κ. Μαυρομάτης «είναι να μην εγγράφονται νέοι, ιδίως στην επαρχία, για την άσκηση του επαγγέλματος του δικαστικού επιμελητή (αφού πτυχιούχοι νομικής προτιμούν να ασκήσουν επαγγέλματα όπως του δικηγόρου, συμβολαιογράφου, δικαστή κ.λπ.). Ετσι το επάγγελμα αυτό ουσιαστικά έκλεισε και με την πάροδο του χρόνου θα αποκτήσει χαρακτηριστικά ολιγοπωλίου».

Είναι προφανές ότι κάποιος υπουργός τότε συγκυβέρνησης έχωσε μια διάταξη, στον νόμο που δεν πρόλαβε να διαβάσει κανείς, και για να ικανοποιήσει κάποιο συνδικαλιστικό αίτημα κι έκλεισε περαιτέρω το επάγγελμα. Ο νόμος είχε τον σχεδόν οργουελιανό τίτλο: «Βελτίωση Επιχειρηματικού Περιβάλλοντος - Νέα εταιρική μορφή - Σήματα - Μεσίτες Ακινήτων - Ρύθμιση θεμάτων ναυτιλίας, λιμένων και αλιείας και άλλες διατάξεις».

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο ότι δεν θα έχουμε δικαστικούς κλητήρες. Είναι ότι από χιλιάδες παιδιά -είτε πρόκειται για απόφοιτους λυκείου, είτε για πτυχιούχους άλλων σχολών- δεν θα έχουν καν την ευκαιρία να δουλέψουν, ακόμη και ως δικαστικοί κλητήρες. Κατά τα άλλα πέρασε η πρόταση του ΠΑΣΟΚ και μπορούν χιλιάδες να... κάθονται επί πεντάμηνο στους δήμους. Με νέου τύπου Stage η κυβέρνηση φιλοδοξεί να καταπολεμήσει την ανεργία.

Το πρόβλημα είναι συνολικό: μια ολόκληρη γενιά χάνεται επειδή το πολιτικό σύστημα θέλει να κρατά «προστατευμένα» τα επαγγέλματα (με πληθυσμιακά κι άλλα κριτήρια), τα περιθώρια κέρδους όσων είναι ήδη εντός, και με απίθανες αγορανομικές διατάξεις. Οι άνεργοι ούτε για κλητήρες δεν μπορούν να δοκιμάσουν στη χώρα τους. Προέχουν τα ρουσφέτια προς άγρα μερικών σταυρών...

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 7.2.2014